Van Waarde Lokaal: PvdA Meierijstad leden over zorg en participatiewet

Het Van Waarde Lokaal project is een onderzoek van de Wiardi Beckman Stichting (WBS, het wetenschappelijk bureau van de PvdA) naar de manier waarop de veranderingen in de zorg en rondom werk uitwerken in het leven van alledag van mensen in Nederland. Een aantal PvdA-leden uit Meierijstad gingen ook lokaal op pad om mensen te spreken.

Onder de aandacht brengen wat van waarde is
PvdA-lid Marsja Derks uit Veghel is nog niet zo lang bij de partij. Voor haar is het Van Waarde Lokaal project een reden geweest om lid te worden. Marsja: “Lang heb ik gewacht met het aangaan van een lidmaatschap bij de PvdA, ondanks dat ik er al jaren bewust vóór stemde. Door de veranderingen in de gehandicaptenzorg; het participeren, samenwerken met andere lokale partijen en de WMO, kreeg ik in mijn werk meer met het beleid van de eigen gemeente te maken. In diezelfde tijd kwam ik in contact met Pieter van Etten, PvdA afdeling Uden. Nog voor ik lid was, nodigde hij me uit om aan te sluiten bij Van Waarde lokaal gericht op de Participatiewet. Een thema dat dicht bij me stond door mijn werk, maar ook als zelf gedeeltelijk uitkeringsgerechtigde. Pieter trok door zijn enthousiasme en gedrevenheid voor dit project nog meer interviewers aan en zo gingen we na de nodige voorbereiding naar de mensen toe. Luisteren naar hun ervaringen, kennis, beleving en aandachtspunten. In samenwerking met andere deelnemers sprak ik een leerling, een stagedocent (beiden Fioretti-college) en een man die veel heeft bijgedragen aan de ontwikkeling van het Praktijkonderwijs. Daarnaast een interview met de toen nog directeur van het Kringloopbedrijf van Oss en Bernheze, die met grote passie vele mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt een leer/werkplek bood. Kregen de jongeren, die van de Praktijkschool kwamen, nog wel een echte kans op goed en duurzaam werk door de Participatiewet? De gevolgen van zo´n wet in de praktijk worden dan duidelijk; inschrijven in het doelgroepenregister was daar een belangrijk punt van, waar wetgeving na onze landelijke presentatie aan de politiek op is aangepast. Dit op basis van meer dan 100 interviews vanuit het hele land. Het was gelukt een verbinding te leggen tussen het dagelijks leven van mensen, hun ervaringen met de uitwerking van wetgeving en degenen die invloed hebben op de vormgeving van die wetgeving. Met een klein project toch kunnen bijdragen aan wat heeft geleid tot verbetering voor een hele groep mensen”.

Participatiewet
De Veghelse Marja Stevens kijkt positief terug op het Van Waarde Lokaal project. “Het is een mooie manier om politiek actief te zijn. Heel anders dan politieke vergaderingen in een gemeenteraad. Ik richtte me vooral op de gevolgen van de Participatiewet. In het politieke Den Haag werd geciteerd uit een interview dat in Veghel gehouden was. En toen Klijnsma in september in Schijndel op werkbezoek was, maakte ze bekend dat voor jongeren uit het Praktijkonderwijs een positieve wetswijziging werd gemaakt. Dan weet je dat het ertoe doet”.

‘Ouder worden in Nederland’
Dit jaar is het thema in het Van Waarde Lokaal project ´Ouder worden in Nederland´. Ook daarin is Marsja actief. “We hebben met onder andere leden van de PvdA afdeling Meierijstad interviews gehouden. Marja Stevens en ik spraken een huisarts en een oudere; beiden uit Veghel. Weer zijn er belangrijke dingen naar voren gekomen, waar aandacht voor moet zijn vanuit de politiek: hoe kunnen ouder wordende mensen zich voorbereiden op het meer hulpbehoevend worden. Wat voor woonvorm? Hoe organiseer je de nodige hulp? Wie zorgt er voor de mantelzorgers? Wat is er nodig om verblijf in verzorgingstehuis weer prettig te maken? Heel simpel gezegd begint het met onder de aandacht te brengen wat voor mensen Van Waarde is”.

Marja Stevens, Marsja Derks en Jeanne Roozendaal-Peters gingen de afgelopen maanden op bezoek bij diverse mensen uit Meierijstad. Graag vertellen ze over hun ervaringen en datgene wat hen is bijgebleven uit deze bijzondere ontmoetingen en gesprekken.

Mantelzorg
Jeanne Roozendaal-Peters uit Schijndel werkte in het project samen met oud-collega Marij Spierings, een PvdA-lid uit Boxtel. “We hebben allebei veel ervaring in de zorg. Van jeugdzorg tot psychiatrie en indicatiestelling tot verzor/begeleiding. En toch werden we nog geraakt door de verhalen van mensen. Een overbelaste en oververmoeide 68-jarige mantelzorger wiens partner 2,5 jaar geleden de diagnose Alzheimer kreeg. Eigenlijk was er 24 uur toezicht nodig. De mantelzorger stond daarmee voor de zware keuze om haar partner te laten opnemen in een verzorgingshuis. De negatieve beeldvorming over de zorg in de Nederlandse verzorgingshuizen gaf haar een schuldgevoel ten aanzien van haar partner. Maar ze kon het zelf lichamelijk niet meer aan de zorg te bieden die nodig was”.

Wijkverpleegkundige
Marij en Jeanne ontmoetten ook een wijkverpleegkundige in het project. “De grote betrokkenheid en bevlogenheid van de wijkverpleegkundige gaf ons veel inzicht in de complexiteit van de ouderenzorg en hoe fijn en belangrijk het is dat de wijkzorg weer dichter bij de mensen is gebracht. Dat er kleine teams zijn die gemakkelijk aanspreekbaar zijn voor de mensen in de wijk en die een goed netwerk hebben. De eenzaamheid onder ouderen is groot. Deze wijkverpleegkundige heeft van haar manager een grote mate van vrijheid gekregen om naar eigen inzicht te werken waardoor zij inventief te werk kon gaan. Zo had zij o.a. georganiseerd dat meerdere mensen in haar wijk gezamenlijk konden eten”, aldus de twee enthousiaste PvdA’sters.

Zo lang mogelijk thuis wonen
Ze bezochtten ook twee oudere dames. “We hebben een 86-jarige Indonesische dame geïnterviewd die nog in een eigen appartement woont en waar 2 x per week de thuiszorg haar verzorgt. De huishoudelijke werkzaamheden worden door haar dochter uitgevoerd en daarvoor krijgt dochterlief een vergoeding. Ze komt veel langer dan de toegekende tijd per week, vertelde mevrouw. Ontwapenend waren de verhalen van deze mevrouw over de bezoekjes van de thuiszorg. Vroeger altijd dezelfde persoon maar tegenwoordig steeds maar wisselingen en dat is niet prettig. Ze wil zo lang mogelijk thuis blijven wonen”.

Het is hier net een hotel
“En dan de 94 jarige mevrouw die al vanaf haar 52 jaar weduwe is en alleen kwam te staan met een groot gezin en een drukke zaak (een hotel en een taxibedrijf). Een harde werker die, vanwege lichamelijke beperkingen, sinds een paar maanden in een verzorgingshuis woont. ‘Het is hier net een hotel, ik word geholpen en krijg mijn maaltijden’. Fijn om een positief verhaal te horen van een tevreden mens”, aldus Jeanne en Marij.