Bespiegeling

De dagen rond Sinterklaas en Kerst ademen vaak een sfeer van nostalgie en lief zijn voor elkaar. Samen met wethouder Roozendaal kijken wij in die sfeer een jaartje terug. 

Wie dezer dagen het gemeentehuis in Veghel bezoekt, kan niet om de desolate aanblik van de vroegere Blauwe Kei heen. De sloper heeft al grote stukken weggebroken en van dat wat er nog staat, zal binnenkort ook niets meer resteren. Wat daarvoor in de plaats komt is nog niet duidelijk. Er gaan geruchten dat de gemeente plannen heeft hier een nieuwe raadszaal te bouwen. De wethouder wil ze niet bevestigen.

Gelukkig is even verderop dit jaar de nieuwe Blauwe Kei van start gegaan. In het gebouwencomplex aan de Noordkade, dat steeds nadrukkelijker een onmiskenbaar element in het Veghelse en ruime omgeving aan het worden is, vullen inmiddels allerlei culturele uitingen het podium. 

Cultuur-wethouder Menno Roozendaal noemt het één van de succesfactoren van het afgelopen jaar. En, daar waar het om cultuur gaat, noemt hij verder de realisatie van het podium in het Schijndelse Spectrum, Fabrique Magnifique, Rooi Vol Koren en de Biënnale die de afgelopen weken een deel van de voormalige CHV-gebouwen vulde. Waarbij Roozendaal beslist niet de indruk wil wekken dat dit allemaal dankzij hem tot stand is gekomen. Integendeel, het is het werk van heel veel mensen en vooral ook heel veel vrijwilligers.

Waar Roozendaal het afgelopen jaar ook tevreden op terugkijkt, zijn de ontwikkelingen rond het gemeentelijk armoedebeleid. Hij constateert dat, zonder dat er aantoonbaar sprake is van een armoede-stijging, er meer en meer gebruik gemaakt wordt van regelingen als het jeugdsportfonds, het jeugdcultuurfonds en de tegemoetkoming in de kosten voor zwemonderwijs. Volgens de wethouder komt het door de sterk verbeterde bereikbaarheid, waarbij bijvoorbeeld de benadering via het basisonderwijs zijn vruchten begint af te werpen.

De afgelopen weken haalde de gemeente Meierijstad het nieuws met het bericht dat de voedselbanken in de gemeente ook de komende jaren een gemeentelijke subsidie tegemoet kunnen zien. Hoewel de wethouder de voedselbanken liever vandaag dan morgen zou zien verdwijnen, realiseert hij zich dat ze op het moment nog hard nodig zijn voor mensen met problematische schulden of door andere omstandigheden leven van een zeer laag inkomen. Een andere oplossing heeft hij op het moment ook niet, want de gemeenten mogen geen eigen inkomenspolitiek bedrijven. 

Menno Roozendaal wijst er wel op dat mensen die in aanmerking komen voor een voedselpakket, dat niet ontvangen zonder een vorm van begeleiding. Dan kan het gaan om hulp bij de schuldsanering, maar bijvoorbeeld ook om assistentie bij het vinden van passend werk.