De oudere werkzoekende is niet kansloos!

De arbeidsmarkt is in een paar jaar tijd 180 graden gedraaid. Waar nog maar kort geleden veel mensen langs de kant stonden, is de krapte op de arbeidsmarkt momenteel groot. Werkgevers staan te springen om medewerkers.

Ook de vele werkgevers in Meierijstad ervaren dat het lastig is nieuwe medewerkers te vinden. Een teken van economisch betere tijden, maar ook een uitdaging. Voor hoger opgeleide (en vooral technisch geschoolde) mensen is het vinden van (een nieuwe) baan een stuk makkelijker dan een paar jaar geleden. Toch is er geen reden om achterover te leunen voor overheid, ondernemers en onderwijs. Ondernemers kunnen door innovatie concurrerend blijven in een internationale economie. Onderwijsinstellingen leiden werknemers op voor de huidige en de toekomstige arbeidsmarkt, dat vraagt steeds bijstelling van onderwijsprogramma’s.

De overheid – waaronder gemeenten – is er in mijn ogen vooral om ondernemers en onderwijs te faciliteren in hun opgaven, maar ook voor het bieden van kansen aan kwetsbare mensen op de arbeidsmarkt. Mensen die zonder een klein steuntje in de rug langs de kant blijven staan, ook in economisch betere tijden. In deze eerste bijdrage over dit onderwerp sta ik stil bij de positie van de oudere op de arbeidsmarkt, in volgende afleveringen komen achtereenvolgens de zzp’ers en de jongeren aan de orde.

De afgelopen periode heb ik me in onze regio (Agrifood Capital) sterk gemaakt om oudere werkzoekenden (boven 55 jaar) kansen te bieden. Dat doen we als gemeenten samen met het UWV, vooral om te voorkomen dat mensen na de WW uiteindelijk in de bijstand terecht komen. De afstand tot de arbeidsmarkt wordt dan alleen maar groter.

We doen dat bijvoorbeeld door:

• Accountmanagers die werkgevers bezoeken die op zoek zijn naar medewerkers, de voordelen van oudere werkzoekenden te laten benadrukken of eventuele vooroordelen laten wegnemen.
• Het in dienst nemen van oudere werkzoekenden laten meetellen bij ‘Social Return verplichtingen’ die we aan bedrijven opleggen. Bij deze vorm van beleid gaat het in het kort om werkgelegenheid te scheppen voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt.
• Met het zogenoemde tweede loopbaanadvies. Dat betreft dan mensen die zijn opgeleid voor banen die er steeds minder of zelfs niet meer zijn. Dan is het bij voldoende motivatie van deze mensen zeker de moeite waard te investeren in een tweede loopbaan (omscholing). Dat vergroot de kansen op werk.

Gelukkig zien we de werkloosheid onder de werkzoekenden boven de 50 jaar inmiddels teruglopen, maar boven de 57 jaar blijft het voor mensen zonder werk lastig aan de bak te komen. Reden genoeg dus om door te gaan op de ingeslagen weg.