‘Een hoesholing met twaalf kinder is er met begunt dat twee mensen mekaar anlachten.’
Sikko Oegema, fractievoorzitter van PvdA Meierijstad, nam op 29 maart 2022 afscheid van de gemeenteraad. De jarenlange inzet (maar liefst 17 jaar!) waarbij duurzaamheid de rode draad was, werd beloond met een lintje. Sikko werd benoemd tot Lid in de Orde van Oranje Nassau. Zichtbaar verheugd en met een trotse vrouw, zoon, vrienden en fractie, nam hij het lintje in ontvangst. Daarna gaf Sikko een mooie speech waarin hij terugkeek op de mooie periode die hij actief was in de politiek.
We zullen Sikko missen in de fractie, maar we weten hem te vinden als het om duurzaamheid gaat!
Hieronder vind je zijn volledige speech.
Afscheid van de Raad Meierijstad 29 maart 2022
Voorzitter, collega raadsleden, geachte aanwezigen,
Afscheid na 16 jaren politiek, verdeeld over 20 jaar. Mensen vragen: valt het je niet zwaar om afscheid te nemen? Om heel eerlijk te zin, er is ook een last van me af gevallen. Politicus ben je 24/7, het kan altijd meer, het kan altijd beter. En doe je even rustig aan, dan loopt de Ibabs postbus zo weer vol. Wie denkt dat het comfortabel was in het pluche zitten heeft het mis, zeker op de vorige stoelen hier in de raadszaal, daar zat je niet zonder risico.
Hoe is de twintig jaar politiek begonnen? In 1988 viel het PvdA verkiezingsprogramma in de bus. Er stond een zin in over milieu, de term duurzaamheid was nog niet uitgevonden: er stond iets als: ‘De PvdA vind milieu belangrijk’. Dat is erg weinig zeggend! Toen wist ik al: als je dat vindt moet je keuzes maken.
Een Drentse wiesheid zegt:
‘Een hoesholing met twaalf kinder is er met begunt dat twee mensen mekaar anlachten.’
‘Een gezin met twaalf kinderen is er mee begonnen dat twee mensen elkaar toelachten.’
Ik op de fiets naar de verkiezingsmarkt om de PvdA-ers te vertellen dat dit beter kon. Ik trof daar de Roeland Mathijsen en ondanks mijn verontwaardiging was daar ook een glimlach. Ik werd actief bij de PvdA en dat zou 20 jaar duren. Waar een glimlach al niet toe kan leiden!
Guusje, dank voor de mogelijkheid die je me gaf me in te zetten voor de gemeenschap en democratie.
Dank voor de vrijheid die je me gunde, maar vooral dank voor de inhoudelijke discussies thuis aan tafel, de keukentafel, over zorg, welzijn en zo veel andere boeiende maatschappelijke thema’s.
Jij was niet de vrouw àchter mij stond, je stond naast mij!
Ook wil ik bedanken onze zoon Jan Douwe; Jij weet haast niet anders dan dat ik politiek actief ben. En ik weet niet anders dan dat jij daar interesse in toonde, jong als je was. Ik heb je er veel over verteld. Aanvankelijk was je het altijd met me eens: immers vader weet alles het beste… later vormde je je eigen interessante mening en inmiddels ben een fantastisch klankbord voor me die goede vragen stelt. Je kon de griffier wel zijn met jou repeterende vraag: ‘Wat denk je hiermee te bereiken?’.
Guusje en Jan Douwe: dank!
Ik ben ook de Partij van de Arbeid dankbaar dat ik het mooie werk mocht doen: Dank jullie wel dat ik de mogelijkheid kreeg me in te zetten voor het instituut waar ik zo zielsveel van houd: onze rechtstaat en onze democratie. Waarin óók fouten gemaakt worden en ja, geblunderd wordt.
Aan mijn oudere broer, toentertijd student politicologie vroeg ik ooit in mijn jeugd: is democratie wel het beste. Hij zuchtte en citeerde Winston Churchill: “Niemand beweert dat democratie perfect is.”.
Er is zelfs gezegd dat democratie de slechtste staatsvorm is, op al die andere vormen na, die van tijd tot tijd zijn geprobeerd.’
Nog heel even naar de inhoud:
Eén thema is wat mij betreft deze regeerperiode niet genoeg uit de verf gekomen : fairtrade, eerlijk inkopen. Ik kreeg er de afgelopen tijd geen leven in geblazen en heb het laten rusten. U zult zich misschien afvragen of het gepast is om op deze plek op dit moment aandacht hier voor te vragen.
Ik vind van wel. Ik doe het gewoon.
Het is oorlog in Europa, vreselijk! Maar er wordt al te vaak voorbij gegaan aan het dagelijks gevecht om te overleven elders, daar waar geen leefbaar loon wordt uitbetaald voor arbeid, omdat wij niet bereid zijn een eerlijke prijs te betalen. Onze welvaart en luxe gaan ten koste van vele ploeterende gezinnen. Daar moet een einde aan komen!
Wie er ook aanschuift bij de coalitieonderhandelingen, ik geef het van hieruit mee: Fairtrade moet hoger op de agenda en invulling krijgen.
Tot slot voorzitter,
Ik heb mijn werk als raadslid als een vanzelfsprekende klus opgepakt en uitgevoerd, ik heb me nooit afgevraagd of het wel zinvol was: he móest het kwam van binnenuit.
De inspiratie deed ik op in het warme (ARP/CDA) gezin waarin ik opgroeide in Overijssel, waar ik de Dalfser Courant las om te lezen wat de wethouders van KVP en ARP voornemens waren.
Oók deed ik inspiratie op op Het Meander College in Zwolle met van die – door sommigen – vervloekte linkse geschiedenis docenten.
Mijn twee oudste broers omarmden tijdens hun studie de sociaal democratie. Ze werden lid van de PvdA. Ik volgde.
Van één broer moest ik afscheid nemen op mijn zestiende. Van deze broer erfde ik dit speeldoosje!
In Schijndel klonk het in de raadszaal bij het afscheid vijf jaar geleden.
Nu sta ik hier met een lintje op mijn revers.
Als monarchist, liefhebber van het vaderland maar geen vlaggetje op mijn bureau. Ik heb over grenzen heen gekeken en gezien dat t anders moet. Wat zou het mooi zijn als de grenzen verder kunnen vervagen en dat kan alleen bij gelijke welvaart aan beide zijden.
Voorzitter ik sluit af met een muziekje: Speeldoosje
(Op het speeldoosje klinkt de internationale!)
Dank u wel!
